Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde yemyeşil bir ormanın içinde ailesi ve arkadaşlarıyla birlikte küçük bir karınca yaşarmış. Bu karıncanın en önemli özelliği kitap okumayı çok sevmesiymiş ve herkes onu sürekli kitap okuyor olmasından bahsedermiş. Ancak bazı karıncalar bu durumu çok yadırgıyor, onunla adeta alay ediyorlarmış. ‘Karıncaların işi kitap okumak değil ki’ diyorlarmış, ‘Karıncalar sadece kışlık yiyecek toplar, kitap okumaya gerek bile yok.’’
Küçük karınca alay eden herkese rağmen kitap okumaktan hiç vazgeçmemiş, hatta okumaktan yiyecek toplamaya zamanı kalmıyormuş. En sonunda ailesi de kızmaya başlamış ve küçük karınca bu duruma çok üzülmüş.
Gel zaman git zaman kış ayları gelmiş çatmış kapıya. Diğer karıncalar sürekli kışa hazırlık yapıyor, ormana gelip piknik yapan insanlardan kalan kırıntıları hiç durmadan yuvalara taşıyorlarmış. Tüm bu çabaya rağmen hala kışın yetecek kadar yiyecek toplayamamışlar ve soğuk kış aylarını nasıl geçirecekleri hakkında bir hayli endişelenmeye başlamışlar. En sonunda kraliçe karınca herkesi toplamış çevresine. Tüm karıncalar salonda bir araya gelmişler. ‘Kış yaklaştı ancak hala yeterince yiyeceğimiz yok, daha fazla çalışmak zorundayız yoksa hepimiz aç kalacağız!’
Tam o anda küçük karınca daha önce okuduğu bir kitabı hatırlamış ve ayağa kalkıp seslenmiş: ‘Bizim bir restoran bulmamız lazım. Okuduğum kitapta insanlar restoranlarda yemek yiyorlardır, orada hepimiz için yeterince yiyecek olmalı!’’ Bu sözlerin üzerine tüm karıncalar ümitle yola çıkmaya karar vermişler. Ormandan çıkıp yürümeye başlamışlar, yürümüşler, yürümüşler, yol adeta bitmiyormuş. En sonunda karıncalar küçük bir kasabaya varmayı başarmışlar. Hepsi farklı bir yöne dağılarak restoran aramışlar ve en sonunda restoran denen bu yiyecekle dolu yeri bulmuşlar.
Gerçekten de restoran dedikleri bu yerde bol bol yiyecek varmış. Bunca yiyecek karşısında şaşkınlıktan dili tutulan karıncalar büyük bir heyecan ve mutlulukla başlamışlar yemekleri yuvalarına taşımaya. Artık hepsinin deposu ağzına kadar doluymuş ve hepsi kış için hazırlarmış. Kraliçe karınca kitap okumayı çok seven küçük karıncayı yanına çağırmış. Herkesin içinde tebriklerle alkışlanan karıncayla annesi ve babası da bir hayli gurur duymuş. Küçük karınca ise okumanın ve bilginin ne kadar kurtarıcı ve değerli olduğunu herkese göstermiş.
Yorum 0