Geçimini köylerde vaaz vererek sağlamak isteyen Nasrettin Hoca, hangi köye gitse; Bizim imamımız var sözleriyle karşılaşmış ve kendine bir türlü iş bulamamış. Günlerce açlıktan ve yorgunluktan perişan bir vaziyette köyleri dolaşıp durmuş.
Yine bir köye geldiğinde, köyün meydanında bir kalabalık görmüş. Merakla aralarına sokulup bir de bakmış ki; kalabalığın orta yerinde bir tilki.
Köyde çalmadık tavuk bırakmayan bu tilkiyi yakalayan köylüler, aralarında ona ne ceza vereceklerini tartışıyorlamış. Bunu gören Hoca, hemen kalabalığın ortasına atılmış ve kızgın bir şekilde bağırmaya başlamış:
Siz bu tilkiyi bana bırakın! Ben ona verilecek cezayı biliyorum.
Sonrada cübbesini çıkarıp tilkinin üzerine atmış, kavuğunu da çıkarıp başına geçirmiş.
Şaşıran kalabalıktan sesler yükselmeye başlamış:
Hocam ne yapıyorsun? Bu ne biçim ceza?
Hoca gülerek onları susturmuş:
Siz hiç merak etmeyin. Ben onun başına öyle bir bela sardım ki; bu kılıkla hangi köye gitse kovulacak, aç susuz kalıp sonunda ölüp gidecek.
Yorum 0