Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; pireler berber, develer tellal iken, diyarların birinde bir karı koca varmış. Zaman içinde bu karı kocanın bir kızları olmuş, ikisi bu kızı el bebek gül bebek bakarak büyütmüş. Kızın elini sıcak sudan soğuk suya daldırmıyor, hiçbir iş yapmasına izin vermiyorlarmış. Haliyle kız da her işi anne babasına emrediyor, kendisi hiç yerinden bile kımıldamıyormuş. Kızın adı kısa zamanda tembel kız olarak duyulmaya başlamış. Annesiyle babası ise kızları yerinden hiç kalkmadığı için oturduğu yerden iş yapabilsin diye ona bir kürek vermişler.
Gel zaman git zaman kız büyümüş, evlenme yaşına gelmiş. Tembel kız, anne babasının rızasıyla bir avcı ile evlenmiş. Avcı her gün ava gidiyor, ördekleri yakalıyor, onları bir güzel temizleyip ateşin önüne koyuyor, ertesi gün yeniden ava çıkıyormuş. Bir gün ava gitmek için hazırlanmış avcı. Karısına da yakaladığı ördeği ateşin üzerine koyduğunu, yanmaması için dikkatli olmasını söylemiş. Tembel kız da ‘Olur’ demiş, ‘Dikkat eder, ördeği zamanı gelince kalkar alırım.’’ Ancak tembellik bu ya, evet dese de kalkmamış kız yerinden. Aradan uzun bir zaman geçmiş, evin kapısının önüne bir dilenci gelmiş. Kapıdan eğilip seslenmiş dilenci ‘Ne olursunuz bana bir lokma yiyecek verin, çok açım.’’ Kız da yerinden kalkmadan seslenmiş geri: ‘Mutfakta ekmek var, gir içeri kendin al.’’ Dilenci girmiş mutfağa, bir de ne görsün, nar gibi kızarmış bir ördek karşısında. Çantasına atmış ördeği dilenci, ‘Ekmeği aldım hanımefendi, çok sağol’’ demiş, çıkıp gitmiş evden.
Akşam olmuş, hava kararmış, kocası eli boş dönmüş eve tembel kızın. ‘Bugün hiç ördek yoktu, iyi ki dün bereketli geçti, yoksa aç kalırdık, halimiz nice olurdu’’ demiş avcı. Çok acıkan avcı ördeği tabağa koymak üzere mutfağa girmiş. Ancak ördeğin olduğu yerde yeller esiyor, mutfakta ara tara ördeği bir türlü bulamıyormuş. Karısına seslenmiş hemen, ördeğin yerini sormuş. Tembel kız ise dilenciyi anlatmış, ikisi de anlamışlar tüm olan biteni. Avcı karnı aç halde hem dilenciye hem de karısına kızıyormuş. Çok utanan tembel kız anlamış hatasını. Zor zamanlara hazır olmak için asla tembellik yapmamak gerektiğini öğrenmiş o gün. O günden sonra hep evinin işlerine koşturan kıza bir daha kimse tembel diyememiş. Onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine.
Yorum 0